‘Jouw dierenarts is ook een mens’
30 april is het ‘Internationale Dag van de dierenarts‘. Op deze dag staat de dierenarts en zijn belang in het welzijn van (huis)dieren centraal. Ieder jaar wordt door de Word Veterinary Association een ander thema gepresenteerd. Het thema van 2022 is “de weerbare dierenarts”. Een belangrijk thema, want de weerbaarheid van dierenartsen staat al een paar jaar onder druk. Dierenarts zijn is ook namelijk ook een zware taak. Een hoge werkdruk, volle agenda’s, lange dagen, fysieke belasting, grote verantwoordelijkheden en zware beslissingen moeten maken, zorgen dat jouw dierenarts elke dag 200% moet geven om jouw dier van de beste zorg te voorzien. Dat doen zij met passie en een glimlach. Maar soms is het belangrijk niet te vergeten dat een dierenarts ook maar ‘een mens’ is. Dierenarts Hester Brinkman schrijft een open brief naar alle huisdiereigenaren om hen bewust te maken van de druk die een dierenarts kan ervaren en de grote rol die huisdiereigenaren daarin spelen.
Ja, ik ben dierenarts geworden omdat ik van dieren houd.
Ja, ik heb voor een vak gekozen dat ook verplichtingen met zich meebrengt.
Dierenarts is een vak dat zowel fysieke inspanningen als mentale inspanningen met zich meebrengt. Ik krijg de laatste tijd steeds vaker opmerkingen te horen als ‘waarom wij niet klaar staan’, ‘jullie hebben toch dienstplicht’, ‘je moet een dier in nood helpen’.
Ik en met mij al mijn collega’s, krijgen verwijten naar ons toe geslingerd. Lieve mensen, ik snap dat de zorg van uw dier emoties met zich meebrengt, maar vergeet daarbij niet dat degene die jullie proberen te helpen ook maar mensen zijn.
Voor ons is de werkdruk de laatste jaren enorm toegenomen. Het aantal dieren stijgt, maar de eigenaren worden ook steeds kritischer en als ik een keuze maak, omdat ik me aan wettelijke voorschriften heb te houden, krijg ik verwijten, klachten of nog erger te verdragen.
Wil ik uw dier helpen: ja, 100%! Maar het spijt me, ik kàn u niet altijd helpen. Soms heb ik de tijd niet. Ja, ik heb bewust gekozen voor een zwaar beroep en ik wil voor u klaarstaan, maar naast dierenarts ben ik ook nog mens!
Dus alsjeblieft, verwijt mij niet dat ik niet klaar sta of niet direct aan uw eis kan voldoen. Na een volle werkweek en werken van 8 à 9u ’s ochtends tot soms 23u ’s avonds denk ik dat het niet gek is dat ook dierenartsen soms even tijd nodig hebben om simpelweg man, vrouw, partner, ouder, kind, vriend, vriendin of gewoon eigenaar van een eigen huisdier te zijn.
Landelijk is er een groot tekort aan dierenartsen en ik vrees dat dit alleen maar erger wordt. Collega’s vallen uit met een burnout, waartegen ik (eerlijk is eerlijk) keihard knok om dit momenteel zelf te voorkomen. Een burnout niet enkel door de werkdruk, want ik houd van mijn werk, maar door de mentale druk die sommige eigenaren uitoefenen op ons. Mijn vraag is om ons te respecteren als dierenarts en als mens. We doen ons best om er voor u te zijn.