Muizengif is zeer gevaarlijk voor hond en kat

Sinds de zomer van 2018 neemt het aantal meldingen bij het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC) van vergiftiging door alfachlorose bij honden toe. Deze stof in muizen- en rattengif leidt bij inname door huisdieren en mensen tot ernstige gevolgen. Bij grote innames kan het leiden tot stuiptrekkingen en een coma.

Muizengif (en rattengif) bevatte jarenlang bloedverdunners, de zogenaamde anticoagulantia. Deze zorgen ervoor dat het bloed na verloop van tijd niet (meer) stolt. Het effect daarvan is meestal pas na twee of drie dagen te verwachten bij muizen en ratten die het gif hebben binnengekregen. Zij bloeden als het ware langzaam .

Sinds 2014 is er ratten- en muizengif op de markt dat een andere stof bevat, namelijk alfachloralose, een bewustzijnsvernauwende stof (slaapmiddel). Voor particulieren zijn deze bestrijdingsmiddelen sinds midden 2018 beschikbaar gekomen. Alfachloralose verstoort de werking van het zenuwstelsel en heeft daardoor een ander effect dan de bloedverdunners. De symptomen zijn afhankelijk van de hoeveelheden die zijn ingenomen. Muizen en ratten vallen na inname in een diepe slaap en overlijden dan aan de gevolgen van het gif.

Bij het in huis hebben of gebruiken van ratten- of muizengif is het belangrijk om te voorkomen dat kinderen en huisdieren er mee in aanraking komen. Ook bij hen kan het leiden tot ernstige gevolgen en is na een vergiftiging snel ingrijpen vereist. Daarnaast kan je hond of kat het gif ook binnenkrijgen door het opeten van een vergiftige muis of rat.

Symptomen bij huisdieren

1. Muizen- of rattengif met anticoagulantia (bloedverdunners)

De mogelijke gevolgen van inname van deze stof treden vaak pas na twee of drie dagen op: het makkelijk optreden van blauwe plekken of wondjes die langer blijven bloeden. Bij grote innames kan het leiden tot bloedverlies in de urine of ontlasting.

2. Muizen- of rattengif met alfachloralose

De eerste symptomen zijn al korte tijd na inname waarneembaar. Het dier kan beven en verward zijn. Daarnaast wordt het dier zeer gevoelig voor prikkels zoals geluid en aanraking, waarbij zij zelfs agressief kunnen reageren. Heeft het dier grote hoeveelheden van de gifstof binnengekregen, dan ontwikkelen de symptomen zich naar spiertrekkingen (stuipen) en coma.

Vermoeden van vergiftiging van huisdier(en)

Neem je bovenstaande symptomen waar bij je hond, kat of andere huisdier, neem dan direct contact op met de dierenarts. Ook bij twijfel is het belangrijk direct contact op te nemen. Is de vergiftiging mogelijk ontstaan door muizen- of rattengif wat je zelf hebt toegepast, neem de verpakking mee naar de dierenarts. Op de verpakking staan de stoffen die in het gif zitten, waardoor de dierenarts sneller weet welke behandeling moet en/of kan worden toegepast.

Symptomen bij mensen(kinderen)

Bij kinderen maar ook bij volwassenen zijn de symptomen vergelijkbaar, al hangt het verloop en de ernst samen met de hoeveelheid van de gifstoffen die zijn ingenomen. Neem bij het waarnemen van de verschijnselen direct contact op met een huisarts of huisartsenpost. Geef het aan of bekend is om welk gif het gaat.

Melding door (dieren)artsen

Het NVIC vraagt aan artsen en dierenartsen om alfachloralosevergiftigingen telefonisch bij hen te melden. Zo kunnen zij beter in kaart brengen wat de aard en ernst van vergiftigingen met alfachloralose is.