Dag uit het leven van een rundveedierenarts

De dag begint goed: onze zoon van 5 heeft de tafel gedekt en dochterlief van 7 loopt zingend door het huis. Na een dikke knuffel en ‘mama, ga jij weer koeien beter maken?’ vertrek ik met een zucht van berusting naar de praktijk. Berusting, want hoe vaak heb ik al uitgelegd dat mama’s werk vooral bestaat uit koeien gezond houden. Niet alleen beter maken. Er zijn dagen dat ik niet een zieke koe zie. Dan sta ik wel degelijk de hele dag tussen de koeien. Ik zie mijn taak als rundveedierenarts vooral als het zo goed mogelijk adviseren van de veehouder om zijn dieren gezond te houden.

Volgens plan

Deze ochtend bezoek ik drie melkveebedrijven. Op twee ervan kom ik elke twee weken. Ik begin bij de kalfjes die ik ent tegen de griep. Daarna controleer ik de koeien die net een kalfje gekregen hebben: eten ze goed, trekt de baarmoeder goed samen etc. Ook onderzoek ik met de echo een rijtje koeien of ze zwanger zijn.

Na de middag stel ik bij een melkveehouder een bedrijfsgezondheidsplan op. Elk bedrijf met meer dan vijf koeien dient dit jaarlijks op te laten stellen door een dierenarts. Ik maak een rondje over het bedrijf en inventariseer de risicofactoren. Aan de keukentafel maken we een plan van aanpak voor het komende jaar: het bedrijfsgezondheidsplan. Dit doen we met als doel de gezondheid van de dieren te optimaliseren.

Omdat teveel kalveren diarree krijgen, spreken we af dat we de hoogzwangere koeien gaan enten. Zo kunnen de kalfjes beschermd worden via de biest (de eerste moedermelk). Ook bespreek ik met de veehouder het belang van een goede biestvoorziening: Veel Vlug en Vaak, de 3 V’s.

Zieke koe

Dan belt mijn assistente, of ik met spoed naar een koe met heftige buikpijn wil gaan. Ik rond snel mijn plan af, spreek met de veehouder af dat ik over een maand terug kom om de resultaten te bespreken en spring in de auto.

De koe met buikpijn heeft een gedraaide lebmaag. De lebmaag is een van de vier magen van de koe. Als deze draait kan alleen een operatie de koe redden. Ik tref de voorbereidingen voor de operatie in de stal. Als ik de veehouder vraag om wat extra licht, denkt hij even na. Dan biedt hij aan de schemerlamp van binnen te halen. Een prima oplossing.

Na een geslaagde operatie keer ik terug naar huis waar mijn zoon vraagt: ‘Heb je nog koeien beter gemaakt, mama?’.