Mijn kat is dood en begraven

Mijn kat is dood en begraven. Desondanks hoor ik hem nog van de tafel springen. Ik hoor hem mauwen voor een dichte deur en ik zie hem lopen in mijn ooghoeken.

Ik vraag me af hoe lang ik kan typen, voordat hij zich tussen mij en mijn computerscherm gaat positioneren. Ik verwacht dat hij bij thuiskomst van de trap komt lopen, dat hij – als ik terugkom bij de bank – op mijn plek is gaan zitten. Mijn glas water kan ik naast de bank zetten, zonder dat er uit gedronken wordt.

Deuren die jarenlang op een kiertje stonden zijn plots dicht. Ik kan koken zonder de geur van verse kattenpoep. De tuindeur hoeft ’s morgen niet meer open voor de dagelijkse controle van het muizenparadijs.

Het ging de laatste dagen snel. We overwogen medische hoogstandjes, maar besloten dat kat daar niet gelukkig van zou worden.

Laatste kattenpootjes

Uit zijn mandje haal ik een halve kat aan haren in bekende kleuren. Ik dweil de laatste kattenpootjes van de vloer. Zet de kattenbak, etensbakjes, reismand, slaapmand en radiatorhangmat op zolder. Geef zijn blikjes rund in tomatensaus, aan zijn vaste oppas.

Ergens, onder de bank moet nog zijn favoriete paarse speelmuis liggen. Die verdween altijd  meteen weer onder de bank als we hem gevonden hadden. Muis mag blijven liggen, als stille getuige van een leeg huis.

Lees ook: Wat moet ik doen als mijn hond of kat is overleden?